Ekopracownia 2023 dofinansowana ze środków Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Toruniu oraz Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w formie dotacji w kwocie 45 000,00 zł.

Patron Szkoły

  • Drukuj
Szczegóły
Sandra
Tadeusz Bór-Komorowski
 
 
        Tadeusz Bór-Komorowski urodził się w 1895r. w Chrobrowie. W wieku 29 lat uczestniczył w VIII igrzyskach olimpijskich we wszechstronnym konkursie Konia Wierzchowego, gdzie zajął 26 miejsce. W latach 1928-1938 był dowódcą dziewiątego pułku ułanów. Od października 1938r. był komendantem Centrum Wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu. W 1939r. założył Organizację Wojskową Krakowa, nazywaną później "Kaerge". W 1940r. został mianowany generałem brygady ze starszeństwem na 3 maja 1940 roku. Już jesienią tego roku został wyznaczony przez Komendanta Głównego ZWZ, gen. "Grota" Roweckiego na jego następcę. W Krakowie używał pseudonimów Korczak i Prawidzic. Po rozkazie z 1 lipca, kiedy to rozwiązano Komendę Obszaru Kraków- Śląsk, "Bór" wyjechał do Warszawy. Mieszkał przy ul. Wspólnej 49 używając dokumentów na nazwisko Jerzy Korabski. Od lipca 1941r. został zastępcą Komendanta Głównego ZWZ- dowódcy AK. Jednocześnie w październiku tego roku, pod pseudonimem Gajowy, został komendantem Obszaru Zachodniego obejmującego okręgi Poznania i Pomorze. Od maja 1942r. uczestniczył w rozmowach ze Stefanem Sachą i Władysławem Jaworskim w sprawie scaleńa NOW, do czego doszło w listopadzie tego roku. Po aresztowaniu gen. "Grota" Roweckiego objął w lipcu 1943r. pod pseudonimem "Bór", a później "Znicz", stanowisko dowódcy AK. Równocześnie stał na czele KWP. 20 listopada 1943r. wydał rozkaz do akcji "Burza". Rozkazem Naczelnego Wodza, gen. Kazimierza Sosnkowskiego, z 21 marca 1944 mianowany generałem dywizji ze starszeństwem z 1 marca. W korespondencji z Londynem używał pseud. "Lawina". 31 lipca 1944 wraz z Delegatem Rządu RP na Kraj, wicepremierem Janem Stanisławem Jankowskim, podjął decyzję rozpoczęcia akcji "Burza" w Warszawie następnego dnia o godz. 17-stej. W czasie walk powstańczych przebywał kolejno na Woli, Starym Mieście, potem w Śródmieściu-Południe. Siłami powstańczymi dowodził gen. "Monter", natomiast gen. "Bór"-Komorowski nadal dowodził całością sił AK w kraju. 14 VIII 1944 wydał rozkaz nr 6, wzywający wszystkie oddziały Armii Krajowej do marszu na pomoc walczącej Warszawie, przesłany do Oddz. VI Sztabu Naczelnego Wodza z prośbą o powtarzanie w całości przez BBC. 30 IX 1944 mianowany Naczelnym Wodzem przez Prezydenta RP, Władysława Raczkiewicza, miał "wstąpić w prawa i obowiązki Naczelnego Wodza z chwilą rozpoczęcia swych czynności w siedzibie Prezydenta Rzeczypospolitej i Rządu". 1 X 1944 gen. "Bór" mianował swoim następcą na stanowisku Dowódcy AK gen. Leopolda Okulickiego "Niedźwiadka". 2 X 1944 w obecności von dem Bacha podpisał kapitulację Warszawskiego Korpusu Armii Krajowej, po powrocie z Ożarowa wydał pożegnalny rozkaz do żołnierzy Armii Krajowej, a w trzy dni później udał się do niewoli. Przebywał w Oflagu Langwasser koło Norymbergii, od lutego 1945 w Oflagu Colditz, a od kwietnia w obozie Markt-Pongau w Alpach Tyrolskich. Mimo nacisku władz niemieckich nie wydał Armii Krajowej rozkazu o zaprzestaniu walki. Uwolniony 4 maja 1945 z niewoli, przybył do Londynu i tam 28 maja objął obowiązki Naczelnego Wodza PSZ na Obczyźnie [wcześniej podczas jego pobytu w niewoli p.o. Naczelnego Wodza był gen. Władysław Anders], piastując je do listopada 1946. Od lipca 1947 do kwietnia 1949 premier rządu emigracyjnego. Od grudnia 1949 do marca 1954 członek Rady Politycznej, od lipca 1956 aż do śmierci był obok gen. Władysława Andersa i Edwarda Raczyńskiego członkiem Rady Trzech [wybrany przez Tymczasową Radę Jedności Narodowej]. Od 1956 utrzymywał się prowadząc wraz z żoną pracownię tapicerską. Współorganizator Koła AK, na I Zjeździe tej organizacji w marcu 1947 w Londynie został wybrany przewodniczącym jej RN i funkcję tę pełnił do śmierci. Jednocześnie przewodniczący Rady Studium Polski Podziemnej, utworzonego w 1947 w Londynie. 1 VIII 1966 ustanowił Krzyż Armii Krajowej. Pierwszy Krzyż AK nadano pośmiertnie gen. Stefanowi "Grotowi" Roweckiemu. Zmarł nagle 24 VIII 1966 podczas polowania w Bletchley [hrabstwo Buckingham]. W 1994, w 40-rocznicę wybuchu Powstania Warszawskiego, prochy generała przywiózł do Polski jego syn. Gen. "Bór" Komorowski spoczywa w kwaterze Komendy Głównej AK na warszawskich Powązkach.
 
Odznaczenia:
- Krzyż Waleczny
- Srebrnym Krzyżem Orderu Virtuti Militari V klasy
- Srebrnym Krzyżem Zasługi
- Złotym Krzyżem Zasługi
- Krzyżem Oficerskim Polonia Restituta
- Złotym Krzyżem Orderu Virtuti Militari IV klasy
- Krzyżem Komandorskim Orderu Virtuti Militari II klasy